Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα πλέον μαζεύονται οι εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, μετά τη θερινή ραστώνη που περισσότερο φυσικά θα ταίριαζε σε απροβλημάτιστους λαούς αλλά εμείς την ακολουθούμε πιστά, ασχέτως θέσεων παρακάτω που συνεχίζουμε να πέφτουμε ως σύνολο, κάθε καλοκαίρι…
Ανείσπρακτες οφειλές προς το δημόσιο που αυξάνονται, αυξημένοι φόροι που θα καταργούνταν, κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, πλειστηριασμοί προ των πυλών, περικοπές συντάξεων που συνεχίζονται ακάθετκες, εργασιακό ζήτημα που ανοίγει τις επόμενες μέρες, αξιολόγηση που ξεκινά με τον κόφτη να θεωρείται σχεδόν δεδομένος…
Για να μην αναφερθούμε για την αύξηση των ροών μεταναστών και προσφύγων που όσο κι αν προσπαθούν να μη μας το θυμίζουν, συνεχίζει, γεμίζοντας τα νησιά και κάνοντας επιτακτική την ανάγκη για δημιουργία νέων χώρων φιλοξενίας αφού τα σύνορα προς την Ευρώπη παραμένουν ερμητικά κλειστά και νέοι φράχτες στήνονται με ταχύτητες ζηλευτές.
Ασχολούμαστε άραγε με όλα αυτά; Πόσοι και πόσο; Γιατί είναι σαφές ότι ακόμη και το γεγονός της απαράδεκτης όσο και στα όρια του γελοίου, διαδικασίας αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών, έχει επισκιάσει, η δήλωση – βόμβα του πολυδισεκατομμυριούχου γραφικού που επανήλθε στη δημοσιότητα, με την υπόσχεση ότι θα πληρώσει την εφορία όλων των Ελλήνων….
Γελάμε, πολύ και με διάφορους, προσπαθώντας να ξεχάσουμε, ίσως τα προβλήματά μας κι όλα τα παραπάνω που πλέον δεν είναι εύκολο να τα παρακολουθήσει κανείς. Ψάχνουμε λόγους να διασκεδάσουμε αφού γύρω μας όλα, είτε έχουν καταρρεύσει, είτε είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση.
Μήπως όμως να θυμηθούμε ότι κάποτε, γελούσαμε και με κάποιους άλλους που σήμερα ‘τρούπωσαν’ διά της ψήφου κάποιων εξ ημών, στο κοινοβούλιο ενώ συγκυβερνούν δυο κόμματα που έχουν δώσει επίσης πολλές και καλές στιγμές γέλιου στο παρελθόν με διάφορους ισχυρισμούς όπως οι ψεκασμοί, οι καταργήσεις φόρων κι άλλα φαιδρά που όμως κάποιοι ‘κατάπιαν αμάσητα’;
Κι όσο ασχολούμαστε με όλα αυτά τα γελοία και την απόδειξη του πολιτικού επιπέδου πολλών εκ των συμπολιτών μας που θα ‘πρεπε να τους στερηθούν τα πολιτικά δικαιώματα με τις επιλογές που κάνουν…οι εταίροι και δανειστές μας Ευρωπαίοι, που συναποτελούμε την Ενωμένη Ευρώπη και πολύ καλά κάνουμε, έχουμε την απαίτηση, όλα αυτά να τα δουν ως σοβαρή λειτουργία κράτους – μέλους και να μας υπολογίζουν ως σοβαρούς και ισότιμους.
Η μόνη ελπίδα για να συμβεί αυτό, είναι να πάψουν να μεταφράζουν πολλά απ’ όσα ακούγονται στην επίσημη πολιτική σκηνή της χώρας, να μην πολυπαρακολουθούν τις γελοιότητες απ’ τις απίστευτες ‘προσωπικότητες’ που έχουμε στείλει στο κοινοβούλιο, να μην πολυκυκλοφορούν στο εξωτερικό ο πρωθυπουργός με τους συγκυβερνήτες και συντρόφους υπουργούς του και γενικώς να προσπαθούμε να μην ασχολούνται μαζί μας και να μην προκαλούμε τα βλέμματα.
Και φυσικά η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη και φυσικά η Ευρώπη δεν θεωρείται ολοκληρωμένη χωρίς την Ελλάδα. Και φυσικά είμαστε ως κράτος ισότιμο μέλος, ασχέτως αν χρειάστηκε μεγάλη οικονομική στήριξη κι αυτόματη απώλεια μέρους της εθνικής κυριαρχίας μας. Και φυσικά είμαστε ελεύθεροι να ψηφίζουμε και να εκλέγουμε εκείνους που θα διαχειρίζονται τα κοινά μας και θα μας εκπροσωπούν διεθνώς.
Όμως, ας σταθούμε μια στιγμή, να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση ενός εκ των εταίρων μας. Πόσο σοβαρή είναι η εικόνα που δίνουμε; Πόσο συγκροτημένη είναι η κοινωνία που εμφανίζουμε; Πόσο αξιόπιστη είναι η πολιτική μας σκηνή όπως διαμορφώνεται με την ψήφο μας; Πόσο σημαντικές προσωπικότητες είναι οι πολιτικοί που στέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν;
Γιατί, καλή η θάλασσα και τα ελληνικά νησιά. Καλή κι η υπενθύμιση ότι είναι ελληνική η γλώσσα που διδάσκεται μέσω Ομήρου σε ξένα πανεπιστήμια, καλή κι η Ολυμπιακή φλόγα και το ιδεώδες αλλά με τόση γελοιότητα στη σύγχρονη εικόνα της χώρας, δύσκολα μπορεί να διατηρηθεί η σοβαρότητά μας ως λαού.
Μπορεί να είναι τιμητικό για εμάς τους Έλληνες, να ταυτιζόμαστε με τον Καραγκιόζη, που τελικά είναι ένας χαρακτήρας της ελληνικής κοινωνίας αλλά οι ξένοι μόνο ως παλιάτσους και γελοίους θα μας αντιμετωπίζουν πλέον αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, αφού δε γνώριζαν ακριβώς αυτή την πλευρά μας που τώρα τείνει να γίνει κι η μόνη κι επικρατούσα…
Γρηγορίου Αλεξάνδρα
Ιδρυτικό Μέλος Ευ.Με.ΣΥΝ - Τομεάρχης Επικοινωνίας & ΜΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου