Κάποια πράγματα, δεν ιδιωτικοποιούνται….!!!!

Καλή η ιδιωτική πρωτοβουλία, καλές οι ιδιωτικές επενδύσεις, καλή η λειτουργία του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτών προς όφελος των πολιτών αλλά υπάρχουν και κάποια πράγματα που απλώς, δεν ιδιωτικοποιούνται…

Είναι πράγματι απ’ αυτά που δε θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί ή να προβλέψει κι ο πιο προχωρημένος ή εμμονικός νους, ότι θα το ζούσαμε. Αριστερή κυβέρνηση να προχωρήσει τόσο βαθιά σε φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, που να ξεπεράσει κάθε όριο, βάζοντας στο τραπέζι την πώληση του σημαντικότερου αγαθού για κάθε ζώντα οργανισμό του πλανήτη, το νερό!

Η σημασία της αυτοτέλειας των ΟΤΑ

Με την οικονομική κρίση να έχει εδραιωθεί για τα καλά στη χώρα μας, αν η αδράνεια που επιδεικνύει η κεντρική εξουσία είναι ζημιογόνος, τα βήματα προς τα πίσω μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε έως και καταστροφικά.

Ενώ λοιπόν γράφονται και προτείνονται τόσα πολλά, επισήμως και ανεπισήμως, για την ανάγκη του εκσυγχρονισμού και της αποκέντρωσης της δημόσιας διοίκησης, η συγκυβέρνηση επιλέγει να κάνει τα αντίθετα.

Τελευταίο παράδειγμα η προώθηση διάταξης, κατά την οποία τα σημαντικότερα στελέχη (πλην εκλεγμένων) της τοπικής αυτοδιοίκησης- ήτοι, οι εκτελεστικοί και οι γενικοί γραμματείς- θα διορίζονται από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Ιδιωτική Επιχειρηματικότητα και Έξοδος από την Κρίση: Τα 6 Κεντρικά Σημεία

Η ανάλυση της παρούσας κρίσης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας φαίνεται πως στις περισσότερες προσεγγίσεις της συνεχίζει να εξαντλείται -και, δυστυχώς, να καθηλώνεται, ακόμη κι έως σήμερα…- στην λογική των συγκυριακών, πυροσβεστικών «λύσεων».

Παράλληλα, η αδιάλειπτα αγχώδης και «οριακή» αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών φαίνεται πως, δυστυχώς, θέτει διαρκώς σε δεύτερη μοίρα, στην οπτική της οικονομικής πολιτικής της χώρας, τις σημαντικότερες, τις πλέον κρίσιμες διαστάσεις για την δομική και μακρόπνοη αντιμετώπιση της κρίσης του κοινωνικοοικονομικού μας συστήματος.

Αντίπαλες νοοτροπίες…όχι κόμματα…

Κι η αντίστροφη μέτρηση για τη σημερινή κατάπτυστη όσο κι επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει η χώρα, ξεκίνησε απ’ τη στιγμή της ανακοίνωσης του προγράμματος της, σαφώς πλέον, κεντροδεξιάς, φιλελεύθερης παράταξης που πέρα από όνομα και ιστορία, καλείται να υπερασπισθεί νοοτροπία και να σταθεί απέναντι στον κρατισμό και τη διάλυση της αριστερής λαίλαπας που καθεστοποιείται κάθε μέρα που περνάει, τραβώντας τη χώρα στον όλεθρο.

Μεταξύ των υπολοίπων που καλούμαστε να εξελίξουμε, ν’ αναπροσαρμόσουμε και να επανατοποθετήσουμε ως κοινωνία, βίαια ή πιο ομαλά, σαφώς είναι κι η αντιμετώπισή μας στα παραδοσιακά κόμματα, μετά την παταγώδη αποτυχία τους να διαχειριστούν με χρηστό τρόπο τα κοινά μας συμφέροντα.

Η «κοινωνική Ευρώπη» και άλλα παραμύθια

Ο πρωθυπουργός δήλωσε από τη Μπρατισλάβα, ότι «χρειαζόμαστε μια κοινωνική Ευρώπη με την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ευημερία για όλους τους ανθρώπους της, για τη νεολαία και για όλους τους πολίτες της».

Είπε επίσης πως, σε ότι αφορά την ανάπτυξη ειδικότερα, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση.

Από τη μία, αυτό το τελευταίο εξυπακούεται, από την άλλη, σε συνδυασμό με την πρώτη δήλωση, μπορεί να ερμηνευτεί σαν απήχηση της αντίληψης ότι είναι δουλειά της Ευρώπης και όχι δική μας να ανακάμψουμε.

Και, κακά τα ψέματα, αυτή η αντίληψη είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη χώρα μας.

Το εκλογικό σώμα και η ανανέωση

Ακούω από πολλούς την γνωστή ατάκα:

"Μα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν μας έφεραν ως εδώ; Αυτοί δεν είναι υπεύθυνοι για το αναποτελεσματικό και σπάταλο κράτος που δημιούργησαν, τη Χάρυβδη που ροκανίζει τους κόπους της παραγωγικής οικονομίας; Πως οι ίδιοι θα το διορθώσουν;"

Η απάντηση φαντάζει μονόδρομος, αλλά είναι στην πραγματικότητα αρκετά ανατρεπτική.

Απλές Φιλελεύθερες διευκρινίσεις…

Δείτε γύρω σας αναπτυγμένες οικονομίες και κοινωνίες...
Σε καμία δεν υπάρχει "μηδενικό κράτος"...
Ξεκολλήστε...
Φιλελευθερισμός δεν σημαίνει "μηδενικό κράτος"...
Χωρίς ένα σαφές πλαίσιο τάξης και ευνομίας δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας...
Και αυτό σημαίνει, αναγκαστικά, κράτος και "κρατικοδίαιτο"...
Αλλιώς, ζούγκλα...
Εκεί μόνον δεν υπάρχει κράτος και "κρατικοδίαιτο"..
Ο μόνος δρόμος ανάπτυξής της δημιουργικότητας μιας σύγχρονης κοινωνίας είναι η σύμπραξη του ιδιωτικού και του δημοσίου...
Στα πλαίσια μιας υγιούς και ενεργής κοινωνίας πολιτών...
Επειδή ζούμε σε μια χώρα που το κράτος ειναι "για τα μπάζα", αυτό δεν σημαίνει πως "χωρίς κράτος", με την "ζούγκλα", θα τα πάμε καλύτερα...
Χρειαζόμαστε ένα μικρό, λιτό και αποτελεσματικό κράτος...
Όπως και έναν ανταγωνιστικό, καινοτομικό και εξωστρεφη ιδιωτικό τομέα, τον οποίο επίσης δεν έχουμε...
Και μια κοινωνία των πολιτών, ανοιχτόμυαλη και καλλιεργημένη...
Βαθύτερα, χωρίς ελεύθερο ανταγωνισμό, νομιμότητα, αξιοκρατία και σύγχρονη επιστήμη, δεν πάμε πουθενά...
Απλά και καθαρά...

Δρ ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΔΟΣ

Ιδρυτικό Μέλος ΕΥ.ΜΕ.ΣΥΝ - Πρόεδρος Διοικούσας

Η χαμένη δύναμη του κέντρου…

Καμιά ισορροπία πόλων, σε κανέναν τομέα, δε μπορεί να επιτευχθεί, χωρίς ένα συμπαγές, σταθερό, ξεκάθαρο και δυνατό κέντρο…

Κάντε εικόνα, παιδική χαρά, τραμπάλα, δυο παιδάκια σε κάθε άκρη κι ανεβοκατεβαίνουν. Η στήριξη της κατασκευής, φυσικά βρίσκεται στο κέντρο, με τη βάση ν’ αποτελείται από συμπαγές σίδερο και τη μπάρα που τραμπαλίζεται να εφαρμόζει με ένα επίσης χοντρό και συμπαγές σίδερο.

Σε καμιά περίπτωση δεν θα λειτουργήσει το παραπάνω παιχνίδι, αν ο κεντρικός άξονας δεν είναι σωστά τοποθετημένος και σταθερός. Όσο κι αν γίνει εξαιρετική προσπάθεια στα άκρα, όσο κι αν το κάθε παιδάκι είναι άριστα εκπαιδευμένο στα πεσίματα, το τραμπάλισμα είναι εύκολο και το παιχνίδι εκπληρώνει τον σκοπό του, μόνο όταν ο κεντρικός άξονας είναι σταθερός και δυνατός.