Το εγχειρίδιο του καλού λαϊκιστή

Ο δρ. Κορώνης Επαμεινώνδας
είναι Ιδρυτικό Μέλος της
Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής
Σύνθεσης (ΕΥΜΕΣΥΝ)
και Τομεάρχης Οικονομικών

Στο εγχειρίδιο του καλού λαϊκιστή περιγράφεται με σαφήνεια η πορεία προς την εξουσία. Αφού εντοπιστούν μερικές καίριες, πραγματικές και επίπονες πραγματικότητες, ο φιλόδοξος λαοπλάνος τις μετατρέπει σε εύηχα συνθήματα, συνήθως κατηγορώντας τους άλλους. Φταίνε οι μετανάστες, οι Βρυξέλλες, οι Γερμανοί, οι κακοί καπιταλιστές ή ο μοχθηρός κινέζικος Τίγρης και οι Μεξικάνοι εργάτες. Η παγκοσμιοποίηση, το κακό μας το ριζικό και το διαβολικό facebook. Η αναρρίχηση του Ορμπάν, του Τσίπρα, του Τραμπ, σύγχρονα παραδείγματα σε χρονολογική σειρά, ολοκληρώνεται με μια αόριστη εκλογική πρόταση εμπλουτισμένη με εθνικισμό, προστατευτισμό και τείχη με την πραγματικότητα.

Στο εγχειρίδιο του καλού λαϊκιστή προβλέπεται η διαχείριση με τρόπο που να συνδέεται με την δήθεν ανατρεπτική προεκλογική ρητορική. Οι τεχνοκράτες ξηλώνονται, νομοθετικές παρεμβάσεις γίνονται χωρίς τακτική και η διαχειριστική καθημερινότητα βασίζεται σε στιγμιαίες αποφάσεις και αδόμητες δηλώσεις. Η εικόνα παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από την ουσία. Δυστυχώς το εγχειρίδιο του καλού λαϊκιστή δεν περιέχει οδηγίες για το πως να κυβερνήσει, να λάβει αποφάσεις και να προσαρμοστεί στο περιβάλλον.

Πιστή στους κανόνες, η κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ, θίασος λαϊκισμού, δεν έχει καμία διάθεση να κυβερνήσει. Έχει εντρυφήσει στο εγχειρίδιο της κριτικής και της λαϊκής ρητορικής. Την στενεύουν τα παπούτσια της, την απωθούν οι γραβάτες και τα reports, οι στατιστικές και όλοι αυτοί οι ενοχλητικοί διπλωμάτες. Χρειάζονται καθημερινές αποφάσεις και παρεμβάσεις. Αναπολεί μαζί με τον αρχηγό της τις μέρες που έστηναν αντάρτικό έξω από το Υπουργείο Υγείας και μελαγχολεί τώρα που ηγείται της κατάρρευσης της νοσοκομειακής περίθαλψης. Δυσανασχετεί με την κριτική αφήνοντας τα πολλά και σημαντικά στην τύχη τους ενώ επιχειρεί να αποπροσανατολίσει με διαστημικές αποστολές και αισιόδοξες δηλώσεις.

Και αν στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, οι ισχυρές και θεμελιωμένες γραφειοκρατίες μπορούν να αποτρέψουν την διολίσθηση προς την αποδιοργάνωση, η αδόμητη πρωθυπουργοκεντρική Ελλάδα κινδυνεύει από τους ράθυμους και εκ του προχείρου λαϊκιστές πολιτικούς της. Υπουργοί Δικαιοσύνης που δηλώνουν δυσάρεστα έκπληκτοι με αποφάσεις δικαστών. Υπουργοί Επικρατείας που παίρνουν ανοιχτά θέσεις μάχης με τον Τύπο και κατονομάζουν δημοσιογράφους. Υπουργοί Παιδείας χωρίς διάθεση να κατανοήσουν την πραγματικότητα, χαμένοι στην αόριστη ρητορεία τους. Και διαπραγματευτές χωρίς καμία διάθεση διαπραγμάτευσης. Όλοι αυτοί πλήττουν το κύρος των έτσι και αλλιώς τραυματισμένων θεσμών.

Το θέατρο του λαϊκισμού περιμένει μια γρήγορη αυλαία όταν η ίδια η πολιτική πρακτική δημιουργεί αδιέξοδα. Όπως πολύ σωστά ανέλυσε πρόσφατα το BBC, στην μεταπολεμική Ευρώπη, οι λαϊκιστές συνήθως εκφράζουν βραχύβιες αντιδράσεις και εξαφανίζονται με την ίδια ευκολία με την οποία επιτυγχάνουν εκλογικές νίκες. Την ανάλυση δικαιώνει ήδη η κατάρρευση των εθνικιστών στην Μ. Βρετανία. Και θα την επιβεβαιώσει η ταχεία αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Και μετά; Το εγχειρίδιο του λαϊκισμού δεν ασχολείται με το μετά. Ο επίλογος είναι απότομος και δυσάρεστος (για εμάς).