Νέοι, Πολιτική, Δημοκρατία

Ο Γιάννης Χάσκος είναι Ιδρυτικό Μέλος
της Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής
Σύνθεσης

Σε μια εποχή όπου η ζωή μας αλλάζει γρήγορα και πολλές φορές προς το χειρότερο, είναι απορίας άξιο γιατί οι νέοι άνθρωποι αποστασιοποιούνται από την πολιτική. Όπως διαφαίνεται από τις διάφορες συζητήσεις με νέους ανθρώπους, οι νέοι άνθρωποι, έχουν συνδέσει την πολιτική με τα κόμματα και ως συνέπεια με την αναξιοκρατία, την φαυλότητα, το ψέμα και την υποκρισία. Αν σε αυτή την εξίσωση συνυπολογίσουμε και την πτώση των δημοκρατικών αξιών, τότε είναι προφανές πως η κοινωνία μας οδηγείται σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας οφείλει να αντιληφθεί πως οι παλαιές δομές και οι επί σειρά ετών ίδιοι άνθρωποι στην πολιτική έχουν οδηγήσει σε εκφυλιστικά φαινόμενα και σε παρακμή. Μέσα σ’ αυτό το νοσηρό κύμα, οι νέοι αποστασιοποιούνται και απομακρύνονται από την συμμετοχή στα κοινά, δημιουργούν τον δικό τους κόσμο, πολλές φορές εικονικό (ψηφιακό), αποκόπτοντας τον εαυτό τους από την συνέχεια και την ανανέωση.

Όμως, πραγματικά οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τον κόσμο και την κοινωνία; Η απάντηση είναι όχι. Οι νέοι ενδιαφέρονται και αυτό φαίνεται μέσα από τις αντιδράσεις τους, μέσα από την μουσική, τα graffiti, τα κόμικς, ακόμα και από την αποχή από την πολιτική. Μια γρήγορη ματιά στα Social media αρκεί για να μας δείξει ότι οι νέοι ενδιαφέρονται για τον κόσμο. Το ζήτημα είναι ότι δεν πιστεύουν στην πολιτική.

Εάν οι νέοι των παλαιοτέρων γενναίων αγωνίστηκαν για την εδραίωση δημοκρατικών θεσμών, οι σημερινές νέες γενιές καλούνται να επαναφέρουν την πολιτική ως την τέχνη του εφικτού, ως την λύση σε κάθε πρόβλημα. Διότι δεν είναι δυνατόν η πολιτική να αφεθεί στα χέρια των λίγων και φανατισμένων, των λίγων και διεφθαρμένων. Γιατί τότε οι νέοι που σήμερα χλευάζουν την πολιτική, δεν θα έχουν ελπίδα. Μην ξεχνάμε πως η πολιτική πάνω απ’ όλα είναι ελπίδα. Και κοινωνία χωρίς ελπίδα είναι κοινωνία χωρίς μέλλον.

Συνεπώς το μείζον θέμα που τίθεται συνοψίζεται σε ένα ερώτημα. Πως θα προσελκύσουμε τους νέους στην πολιτική; Πως θα φέρουμε νέο αίμα στην πολιτική ζωή της χώρας και ένα νέο μέλλον στο τόπο.

Πρώτα απ’ όλα με συνταγματική μεταρρύθμιση. Μεγίστη θητεία έως 8 έτη, για κάθε αξίωμα. Ώστε με αυτό τον τρόπο η αλλαγή να είναι υποχρεωτική και να σπάσει το απόστημα του επαγγελματία πολιτικού, που ταλανίζει την πολιτική ζωή της χώρας. Επίσης το σύνταγμα πρέπει να δίνει την δυνατότητα στους πολίτες να καταθέτουν νόμους ή αποφάσεις τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Δηλαδή να δίνεται στους πολίτες η δυνατότητα μέσω της συλλογής ενός αριθμού υπογραφών να μπορούν να καταθέτουν νομοθετικές πράξεις προς συζήτηση και ψήφιση στο κοινοβούλιο. Με αυτό τον τρόπο η Δημοκρατία μας θα αποκτήσει χαρακτηριστικά αμεσότητας, αλλά και θα πείσει τους πολίτες ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι μια ολιγαρχία.

Οι νέοι θα ενεργοποιηθούν πολιτικά μόνο όταν η πολιτική αποτελέσει γι’ αυτούς το μέσο για την αντιμετώπιση προβλημάτων ή την ανάδειξη λύσεων σε χρόνια προβλήματα, τοπικά, υπερεθνικά, κ.α. Διότι η πραγματική κρίση, δυστυχώς, δεν έχει ακόμα γίνει αντιληπτή...

Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι η εποχή μας θυμίζει εκείνη της δεκαετίας του 1960 τότε που όλοι αισθάνονταν το κακό της δικτατορίας να έρχεται, αλλά εθελοτυφλούσαν πως δεν το έβλεπαν. Τότε που η πολιτική δεν ήταν σε θέση να δώσει λύσεις και, αναπόφευκτα, η «λύση» ήρθε με τις γνωστές συνέπειες. Φυσικά δεν υπαινίσσομαι ότι η χώρα κινδυνεύει από ένα νέο πραξικόπημα, αλλά η δημοκρατία κινδυνεύει... με αναισθησία. Σαν ασθενής σε κώμα, όπου συντηρείται στην ζωή με τεχνικά μέσα, αλλά στην ουσία ζουν μόνο τα όργανα του.

Γι’ αυτό και τώρα, πολύ περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητο να υπάρξει η κινητοποίηση των πνευματικών ανθρώπων του τόπου. Τουλάχιστον από όσους έχουνε μείνει...

Είναι σημαντικό οι «πνευματικοί ταγοί», από όλα τα φάσματα του πνευματικού κόσμου να ηγηθούν και να στηρίξουν διακομματικές κινήσεις, οι οποίες ως μοναδικό στόχο τους θα έχουν την αναζωογόνηση της δημοκρατίας μας και την ενασχόληση των νέων με την πολιτική. Οφείλουμε να επαναφέρουμε την δημοκρατία στα επίπεδα που της αξίζουν και την ελπίδα στην χώρα.