Την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή, ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωσε σε πανηγυρικό τόνο ότι ο οίκος αξιολόγησης Moody’s αναβάθμισε το αξιόχρεο της Ελλάδας, δηλαδή τον βαθμό εμπιστοσύνης στην οικονομία της, από Caa2 σε B3.
Στη σχετική ανακοίνωση του οίκου αναφέρονται και οι λόγοι της αναβάθμισης, οι οποίοι συνοπτικά είναι, πρώτον, η δημοσιονομική και θεσμική πρόοδος της ελληνικής οικονομίας, δεύτερον, το χαμηλό ρίσκο ανατροπής τής εν λόγω προόδου και τρίτον, η στήριξη από την Ευρωζώνη, βραχυπρόθεσμα με το «μαξιλάρι» ρευστότητας και μακροπρόθεσμα με τις υποσχέσεις περί περαιτέρω ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Και, ακριβώς επειδή αυτοί είναι οι λόγοι της αναβάθμισης, η πτώση της απόδοσης των ελληνικών ομολόγων δεν κράτησε πολύ. Δύο μέρες αργότερα, άρχισε να παίρνει ξανά την ανιούσα. Κατ’ αρχάς, πρωτογενώς, η άνοδος της απόδοσης προέκυψε επειδή οι δανειστές οφείλουν να είναι πιο προσεκτικοί από τους οίκους καθώς είναι αυτοί που δίνουν τα χρήματα και, αφετέρου, σε ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικά περιβάλλον, περισσότερη σημασία από το πού βρίσκεσαι σε σχέση με πριν, έχει το πού βρίσκεσαι σε σχέση με τους υπόλοιπους, γιατί τα λεφτά δεν είναι ανεξάντλητα.
Με άλλα λόγια, καθώς η παγκόσμια ανάπτυξη επέστρεψε, τα επιτόκια έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν, συνεπώς, παρότι η αναβάθμιση της χώρας μας είναι ευπρόσδεκτη, είναι συνάμα και ανεπαρκής. Και είναι ανεπαρκής γιατί ανεπαρκής είναι και η πρόοδός μας.
Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει αναλύοντας και τους λόγους που προτάσσει η Moody’s για την αναβάθμιση:
Ξεκινώντας από τον τελευταίο όπως τους αναφέραμε παραπάνω, είναι πρόδηλο ότι η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία δεν κερδήθηκε από την ίδια, αλλά από τη στήριξη των ξένων. Κάτι που δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο εσαεί, εκτός κι αν θέλουμε να τους παραδώσουμε τα κλειδιά της εγχώριας παραγωγής.
Για το χαμηλό ρίσκο, η Moody’s αναφέρει συγκεκριμένα «…ενώ η Ελλάδα βρισκόταν σε αντίστοιχο σημείο καμπής στα μέσα του 2014, το ρίσκο ανατροπής ή εκτροχιασμού της δημοσιονομικής και οικονομικής προόδου που έχει επιτευχθεί είναι σημαντικά χαμηλότερο…» και έχει δίκιο, αφού το 2014 η τότε αντιπολίτευση που ερχόταν με φόρα, ανέβαζε το ρίσκο για ανατροπή στα ύψη. Τώρα υπάρχει υπεύθυνη αντιπολίτευση και, παρότι ακόμη δεν έχουμε εφαρμόσει ένα ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ο όποιος κίνδυνος που θα οδηγούσε σε πιστωτικό γεγονός εξισορροπείται από την προαναφερθείσα έξωθεν στήριξη.
