Καθεστώς ή αυταπάτη;

Η εκδήλωση της αφίσας, ναι είναι πραγματική το έτος 2017 στην Ελλάδα. "Θα ακολουθήσουν τοποθετήσεις που θα εντοπίζουν κοινά στοιχεία του εξηλεκτρισμού στην ΕΣΣΔ και στη συμβολή της ΔΕΗ στην ανάπτυξη του τόπου μας, κυρίως με την καθοριστική συμμετοχή των εργαζόμενων".

Απερίγραπτα πράγματα ζούμε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, πράγματα τα οποία 2-3 χρόνια πριν ήταν αδιανόητα για τον μέσο Έλληνα πολίτη. Που υπήρχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τα προηγούμενα χρόνια; Πως δεν υπάρχει καμία αντίδραση από την κοινωνία με όλα αυτά;

Καταρχήν για να υπάρχει αντίδραση όπως υπήρχε με τις προηγούμενες κυβερνήσεις χρειάζεται ο έλεγχος του μηχανισμού των "μπαχαλάκηδων", των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των κρατικών υπαλλήλων. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκολπώνει με παραδειγματική πειθαρχία και τους τρεις αυτούς παράγοντες χρηματοδοτώντας τους και διατηρώντας ανέπαφες τις εξουσίες τους. Ποιος επομένως θα αντιδράσει κατά των κυβερνητικών χειρισμών ή εξαγγελιών; Δυστυχώς η πολιτική απάθεια του νεοέλληνα και η αποφυγή ενασχόλησης με τα κοινά δεν έχει δημιουργήσει άλλους υγιείς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να εναντιωθούν σε μια κυβέρνηση. Αυτό το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι κυβερνώντες μην ξεγελιέστε.

Ο Μακιαβέλι στον ηγεμόνα έγραψε πως ένας ηγέτης δεν χρειάζεται να τιμά τον λόγο του. Το ζούμε καθημερινά και μάλιστα μας έχει γίνει πλέον συνήθεια και δεν μας ενοχλεί. Έχουμε συμβιβαστεί με το θηρίο.
Αλλά αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός. Ξέρετε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα επιβάλλονται είτε με την βία, είτε με την προπαγάνδα και θέλουν χρόνο ώστε κάθε υπέρβαση στις ελευθερίες και στους περιορισμούς να συνηθίζεται και να αποδίδει η πλύση εγκεφάλου που πραγματοποιείται.

Τείνω να καταλήξω πως κάτι τέτοιο έχουμε εδώ τα τελευταία χρόνια. Άλλες φορές άτσαλα άλλες φορές με αριστοτεχνικό τρόπο. Η διγλωσσία, η απόδοση ευθυνών πάντα σε τρίτους ή καλύτερα σε ξένους, τα συνεχή και ασύστολα ψέμματα, η αδίστακτη εφαρμογή περιορισμών, προστίμων και φυσικά η δήθεν ενίσχυση των αδυνάτων αλλά ταυτόχρονα συνεχής αύξηση του πλήθους αυτών είναι οι ενδείξεις πως έχουμε την διάθεση για εγκαθίδρυση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος στα σοσιαλιστικά πρότυπα με την πλήρη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.

Ένα τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να εγκατασταθεί χωρίς να έχει το έλεγχο της πλειοψηφίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Προσπάθησαν άτσαλα την πρώτη φορά και δεν τους βγήκε. Τώρα την δεύτερη είναι πιο προετοιμασμένοι. Αυτή η εμμονή για τα προσωπικά στοιχεία στα ΜΜΜ είναι επίσης άνευ επιφανειακής ουσίας, αλλά στην ουσία μήπως θέλουν να έχουν τον έλεγχο των κινήσεων κάθε πολίτη; Η παραδοχή πως έχουν ήδη δημιουργηθεί αντικαθεστωτικοί φάκελλοι από τον υπουργό είναι επίσης πρωτοφανής, όπως πρωτοφανής είναι η παραδοχή από βουλευτή πως όσοι είναι υπέρ του καθεστώτος δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Η πίεση για την εφαρμογή των ηλεκτρονικών εισιτηρίων μήπως δεν είναι κακός σχεδιασμός αλλά ευφυής αφού δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος προ των εκλογών;

Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι η συνεχής στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με πρόσωπα χαμηλών δυνατοτήτων αλλά πλήρη αγκιστρωμένα στον κομματικό στρατό της κυβέρνησης. Τέλος, αλλά με την μέγιστη σημασία είναι οι συνεχείς προσπάθειες να καταργήσουν τις ανεξάρτητες αρχές και να ελέγξουν την δικαιοσύνη (θυμίζω το θέμα με την Θάνου). Ένα κράτος το οποίο έχει καταφέρει να έχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη και ανεξάρτητες αρχές με εξουσίες δεν μετατρέπεται σε ολοκληρωτικό καθεστώς.

Μέσα σε 4 χρόνια είναι αδύνατο ακόμη και για τον πιο απαίδευτο πολιτικά λαό να μπορέσεις να δημιουργήσεις ολοκληρωτικό καθεστώς. Πόσο μάλλον μια χώρα της ΕΕ η οποία ευτυχώς μας βοήθησε ώστε να φτιάξουμε τις ανεξάρτητες αρχές. Εκτός και αν για κάποιο λόγο μείνουν παραπάνω από 4 χρόνια.

Για τον τρόπο βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει. Δύο τρόποι όμως υπάρχουν και ο ένας προϋποθέτει αναστολή εκλογών. Ο άλλος μια εκλογική νίκη στις επόμενες ή έστω μια ήττα που θα τους φέρει ξανά στην κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι πως η Ελλάδα ανεξάρτητα της τελικής έκβασης θα το πληρώσει πολύ ακριβά όλο αυτό. Η μόνη ελπίδα πια είναι η ζημιά να μείνει οικονομική και μόνο.

Ο Δημήτρης Πιστής είναι
Πολιτικός Μηχανικός απόφοιτος του
Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής
Μεταρρυθμιστικής Σύνθεσης