Δεν χωράει αμφιβολία ότι για να αντιμετωπίσει ο τόπος μας τις ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις χρειάζεται ώριμες πολιτικές φωνές, μεθοδικότητα και θέσεις.
"Η κότα γέννησε το αβγό" και η κοινωνία μας πήρε μεταπολιτευτικά τις πολιτικές εξουσίες που της "άξιζαν". Τώρα, ο παλιός κύκλος ανάπτυξης που πεθαίνει σταδιακά κυοφορώντας, ελπίζω, το νέο, εξακολουθεί να λιμνάζει ανήμπορος να αντιδράσει στη ραγδαία και αδιάκοπη εξέλιξη που έρχεται κατά κύματα.
Θέσεις, λοιπόν, που θα μπορούν τα μέλη ενός πολιτικού κινήματος να υποστηρίξουν, αλλά και να υποστηριχτούν, για να χτίσουν κυματοθραυστικές δομές, δίνοντας το ρυθμό της ανάπτυξης. Άνθρωποι, δηλαδή, που βλέπουν τη πολιτική μέσω του απαραίτητου ρεαλιστικού πρίσματος, κατανοώντας, στη δική μας δύσκολη ελληνική περίπτωση, τον κομβικό ρόλο του έθνους-κράτους μέσα στην παγκοσμιοποίηση.
Άρα, θέσεις («Core Beliefs») που δεν κρύβουν τον ιδεολογικό τους χαρακτήρα, αλλά είναι ταυτόχρονα προϊόντα επιστημονικής κατάρτισης και στρατηγικού σχεδίου.
Το χειρότερο που μπορεί να βιώσει ένα πολιτικό σύστημα είναι η οπαδοποίηση και η απουσία συγκριτικού πνεύματος. Άλλωστε, προς απογοήτευση των πάσης φύσεως ουτοπιστών ιδεολόγων, στην πολιτική δεν υπάρχουν ποτέ ευχάριστες επιλογές. Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στο δυσάρεστο και στο πολύ δυσάρεστο.
Και αν τα υποτιθέμενα «όργια κερδοφορίας» σε μία υπανάπτυκτη οικονομία τρομάζουν τον περισσότερο κόσμο, τους καλώ να αναλογιστούν τυχόν όργια φτωχοποίησης και απουσία παραγωγικών δομών. Εκεί όπου δεν παράγεται πλούτος, η κοινωνία εμποδίζει την επιστήμη και την πρόοδο και “αναδιανέμει” μόνο την φτώχεια της.
Πολλοί "ειδήμονες” της πιάτσας, του πεζοδρομίου και του καναπέ στεναχωριούνται με τη δυναμική και, ίσως, την πλέον παρεξηγημένη ΘΕΣΗ V της Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής Σύνθεσης.
Αναρωτιέμαι, θέλησαν ποτέ να τη διαβάσουν και να τη μελετήσουν;
Σας την παραθέτω, λοιπόν, αυτούσια χωρίς επιπλέον σχολιασμό και σας αφήνω ελεύθερα να προβληματιστείτε:
"ΘΕΣΗ V: Η Ανταγωνιστική Ανάπτυξη είναι μονόδρομος για την έξοδο της Κοινωνίας μας από την Κρίση…
Πάραυτα, στην Ελλάδα η παραγωγική δημιουργικότητα καταπιέζεται.
Ζεις σε μια Ελλάδα που το Κράτος στέκεται, σε μεγάλο βαθμό, εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα.
Σε μια Ελλάδα που η διεκδίκηση κερδοφορίας καταδικάζεται και, συχνά, δαιμονοποιείται.
Σε μια Ελλάδα που, ενώ φορολογείσαι με όλο και υψηλότερους συντελεστές, το Κράτος εισπράττει όλο και λιγότερα.
Σε μια Ελλάδα που ο Δημόσιος Τομέας εμφανίζεται, μονίμως, ελλιπής, σπάταλος και αντιπαραγωγικός.
Αυτή την Ελλάδα θέλεις;
Εμείς εδώ λέμε το πέμπτο ΟΧΙ μας:
1. Οι παρεμβάσεις του Κράτους στην Οικονομία δεν πρέπει να είναι προνομιακές και στρεβλωτικές, αλλά ρυθμιστικές και περιορισμένες, ώστε η Αγορά να λειτουργεί, όσο το δυνατόν περισσότερο, με βάση τις αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού.
2. Το Κράτος πρέπει να μεριμνήσει ώστε η Εξωστρέφεια και η Καινοτομία να γίνουν τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της Οικονομίας μας.
3. Το Κράτος οφείλει να εγγυάται την ισόρροπη λειτουργία του μακροοικονομικού πλαισίου και του τραπεζικού συστήματος και να απλοποιήσει τις νομικές διαδικασίες δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, ώστε να διευκολύνει την προσέλκυση νέων επενδύσεων.
4. Το φορολογικό σύστημα πρέπει να συγκροτηθεί σε σταθερή βάση, με ορίζοντα τουλάχιστον μίας δεκαετίας, εφόσον απλοποιηθεί, ψηφιοποιηθεί και ρυθμιστεί από σταθερή και εύχρηστη φορολογική νομοθεσία, ώστε να αυξηθεί η φορολογική βάση και να καταστεί οικονομικά ασύμφορη η φοροδιαφυγή.
5. Είναι αναγκαίο ο Δημόσιος Τομέας να καταστεί αποδοτικός, περιστέλλοντας ορθολογικά της δαπάνες του μέσω μελετημένων και εστιασμένων αναδιαρθρώσεων και ιδιωτικοποιήσεων, ώστε να πάψει να αποτελεί τροχοπέδη αλλά να συνεισφέρει ουσιαστικά στην Οικονομική Ανάπτυξη του τόπου."
Χατζηνικολάου Δημοσθένης
Ιδρυτικό Μέλος Ευ.Με.ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου