Η δράση φέρνει αντίδραση…

Μόνο ως υποκριτική μπορεί να χαρακτηρισθεί η επικρατούσα άποψη περί απογοήτευσης απ’ την εκλογή του νέου Προέδρου της Νέας Γης, κυρίως λόγω των ακραίων θέσεων που εμφάνισε πριν τις εκλογές…

Είναι ελάχιστα τα όσα έχουν γραφεί προς το παρόν για το θέμα της εκλογής του νέου Προέδρου των ΗΠΑ αφού όπως σαφώς διαφαίνεται, θ απασχολήσει πολύ και για μεγάλο διάστημα το παγκόσμιο σύστημα, η εκλογή στη θέση του πλανητάρχη, ενός ‘παιδιού του καπιταλισμού’, πιο χαρακτηριστικό από οποιονδήποτε άλλο!

Η ρατσιστική εικόνα που εμφάνισε κι όπως όλα δείχνουν δελέασε πολλούς ψηφοφόρους, εν πολλοίς έχει ήδη ξεκινήσει να μαζεύεται καθώς και κάποια άλλα ακραία που είχαν αναφερθεί προεκλογικά. Εύκολα λοιπόν θα φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι μάλλον επρόκειτο για προεκλογική τακτική παρά για αποφασισμένη θέση που θ’ ακολουθούσε και μετεκλογικά. Άλλωστε, η πολιτική των ΗΠΑ δεν εξαρτάται από έναν εκλεγμένο, γνωστό κι επανειλημμένως αποδεδειγμένο στην ιστορία της χώρας.

Το θέμα λοιπόν είναι γιατί αυτή η ρητορική μίσους για λαθρομετανάστες και την διαφορετικότητα, βρήκε τόσο πρόσφορα έδαφος σε μια χώρα – χωνευτήρι, μεταναστών και σύνθεσης λαών.

Μικρογραφία της κατάστασης που επικρατεί στον πλανήτη φυσικά αποτελεί η κατάσταση όπως εξελίσσεται στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Η Ευρώπη είναι όντως ένα ‘καζάνι που βράζει’ εξαιτίας της πίεσης που δέχεται, κυρίως λόγω της κατάστασης στη Συρία.

Η παγκοσμιοποίηση και η τάση για ανοιχτά σύνορα, άσχετα αν πρόκειται για μετανάστες, πρόσφυγες, οικονομικούς μετανάστες ή λαθρομετανάστες, έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα που πιεστικά αν όχι βίαια, καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν οι Ευρωπαίοι λαοί κυρίως.

Αυτή η δράση, η πιεστική και χωρίς δικαίωμα επιλογών, ξαφνική ώθηση ανθρώπων προς την Ε.Ε., προφανώς κι όπως ήταν λογικό κι αναμενόμενο, θα επέφερε και αντίδραση. Η άνοδος των εθνικιστικών κινημάτων κι η συντηρητικοποίηση που επιτάθηκε μετά την οικονομική αστάθεια σε πολλές χώρες που την ανέδειξε, αποτελούν τα πρώτα αποτελέσματα της πίεσης.

Απλώς θέμα χρόνου ήταν η αποτύπωση παρόμοιας τάσης και στις ΗΠΑ. Ειδικά σε περιοχές που αντιμετωπίζουν οξυμένα παρόμοια προβλήματα, πολύ περισσότερα χρόνια απ’ όσα η Ε.Ε. με τον πόλεμο στη Συρία.

Ωστόσο, αυτό που εκφράζει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο δισεκατομμυριούχος επιτυχημένος καπιταλιστής επιχειρηματίας, είναι εκ των ουκ άνευ ότι θα δεχθεί πλήγματα, λόγω της, εν πολλοίς, εθνικιστικής ρητορείας που ανέπτυξε προεκλογικά.

Ο παγκόσμιος αναβρασμός κι η ανάγκη για επανατοποθέτηση σε σημαντικά ζητήματα όπως η αποδοχή μετακινούμενων πληθυσμών που βρίσκονται σε ανάγκη λόγω πολέμων που μετέχουν σχεδόν όλα τα ανεπτυγμένα οικονομικά κράτη, είναι αναμενόμενο ότι θα φέρουν σύγχυση και νέα προβλήματα στις ηγεσίες και στους λαούς που δέχονται την πίεση.

Όσο δεν διαφαίνεται διάθεση διόρθωσης των κακώς κειμένων στις πηγές των προβλημάτων, τόσο οι λαοί θα συντηρητικοποιούνται και τα εθνικιστικά κινήματα θα ενδυναμώνονται, ακόμη και στις κοιτίδες του καπιταλισμού όπου οι ανισότητες είναι περισσότερο ευδιάκριτες παραδοσιακά.

Ανάμεσα στους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια κατάσταση, προφανώς συγκαταλέγεται κι η άδικη επίθεση σε οικονομικά συστήματα όπως αυτό της ελεύθερης αγοράς που φυσικά για να δώσει όσα θετικά μπορεί σε οργανωμένα κράτη, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ελευθερία κινήσεων κι επιλογών ανθρώπων και κεφαλαίων.

Εξέλιξη και πρόοδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ελευθερία επιλογής, διακίνησης, δράσεων, ανθρώπων, κεφαλαίων, ιδεών. Ο ρόλος του κράτους επιβάλλεται να είναι συντονιστικός και φυσικά ελεγκτικός στα όρια της προστασίας των πολιτών και της τήρησης κανόνων και νόμων που διευκολύνουν την ελευθερία ν’ ανθίσει και ν’ αποδώσει τους καρπούς της στην, έτσι κι αλλιώς ελεύθερη φύση του ανθρώπου.

Γρηγορίου Αλεξάνδρα

Ιδρυτικό Μέλος Ευ.Με.ΣΥΝ - Τομεάρχης Επικοινωνίας & ΜΜΕ