Σάββατο, Ιανουαρίου 7

Ο τζίτζικας και ο Μέρμηγκας παίζουν μονόπολη.

Το κείμενο αυτό γράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 2013. Δεν βρίσκω σχεδόν τίποτα να χρειάζεται αλλαγή για σήμερα:

Διάβασα μια καταπληκτική συνέντευξη του κου Λαφαζάνη και ένα άρθρο του κου Μπογιόπουλου όπου αναφέρεται ότι “ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9δις ευρώ!” και έμεινα μ......ας για τα λαλάκια που έχουμε βγάλει από τις τσέπες μας να πληρώσουμε το χρέος! Μπα! Ποιας χώρας εννοεί; Γιατί για το ελληνικό χρέος δεν έχουμε δώσει ούτε μια δεκάρα!

Επειδή τρία χρόνια μετά το Καστελόριζο ακόμη συζητάμε για επαχθές χρέος και λοιπά, αποφάσισα να αφοσιώσω 773δις λέξεις στην ανωτάτη Συριζο-μπακαλιστική της οικονομίας. Αλλά και πάλι εγώ εκεί κατέληξα στα δικά μου. Όσο και να μου ανοίγει το μυαλό ο Λαφαζάνης και ο Αλέξης και ο συγγραφέας του “ηλίθιου”, εγώ εκεί να σκέφτομαι το έλλειμμα, και όχι το χρέος. Αν μπορείτε να βοηθήσετε αφήστε ένα σχόλιο με υβριστικό, ρατσιστικό ή διαφημιστικό περιεχόμενο στο πλαίσιο διαλόγου παρακάτω.

“Τέσσερα ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας έχουν πάει σε… τόκους και χρέη!” συνεχίζει στο άρθρο του ο συγγραφέας του ηλίθιου. Κάποια στιγμή σαν χώρα, πολλά χρόνια πριν, αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε πχ πετρέλαιο, πήγαμε στο παγκόσμιο supermarket και επειδή κανείς δεν ήθελε τα πορτοκάλια και τις ελιές μας ή έστω αρνήθηκαν να πληρωθούν σε υπηρεσίες από τα καμάκια (greeklovers) μας, αναγκαστήκαμε να ψάξουμε για χρυσό, δολάρια ή κάποιο άλλο σκληρό νόμισμα μιας και οι δραχμούλες δεν ενδιέφεραν και πολύ τους Σαουδάραβες πχ. Άρα παίρναμε πετρέλαιο και πληρώναμε σε δολάρια, μιας και χρυσό δεν είχαμε -ο Μπόμπολας δεν είχε τότε ξεκινήσει τις εργασίες στις σκουριές (ούτε και τώρα βέβαια αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), μιας και τα λαλάκια θα καταλήξουν στις τσέπες του και μόνο. Επειδή κανείς δεν έκανε τις δραχμούλες μας συνάλλαγμα σε δολάρια είπαμε να δανειστούμε δολάρια από το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ με κάτι τρελά διψήφια επιτόκια, γιατί αλλιώς πετρέλαιο, φάρμακα, όπλα, ρεύμα κλπ δεν είχε. Τα δανεικά θα τα δίναμε σε κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, και κάθε χρόνο θα τους ακουμπάγαμε τους τόκους τους.

Επειδή όμως είχαμε και κάτι “ελλειμματάκια”, και επειδή θέλαμε και περισσότερο πετρέλαιο και επειδή μάθαμε και τα κόλπα, αντί ένα χρόνο μετά να πληρώσουμε τους τόκους με δικά μας λεφτά δανειστήκαμε και άλλα από το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ για να πληρώσουμε τους τόκους και να αγοράσουμε και άλλα πραγματάκια που μας έλειπαν. Και αντίστοιχα ταυτόχρονα κάναμε και εσωτερικό δανεισμό σε ομόλογα με δραχμούλες και επιτόκιο 20%+. Και βέβαια έτσι από “Αλβανία” το 1980 γίναμε κουτσά στραβά “Ευρώπη” το 1987. Αυτά για όσους λένε ότι θα διακόψουμε τις πληρωμές (!!) του χρέους και θα κάνουμε αναγκαστικό (;) εσωτερικό δανεισμό -την δεκαετία του '80 και πλούσια επιτόκια δίναμε στα ομόλογα του εσωτερικού δανεισμού και το χρέος τράβαγε την ανηφόρα. Εννοείται ότι ούτε το κεφάλαιο δεν πληρώσαμε, και δανειστήκαμε και για αυτό. Δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα. Όλα τα κράτη έκαναν, κάνουν και θα κάνουν σχεδόν το ίδιο. Απλά φροντίζουν να συντηρούν το χρέος τους σε ένα επίπεδο γύρω στο 80% του ΑΕΠ τους ή τουλάχιστον να μην έχουν τρελά αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ή να μην έχουν μεγάλα κρατικά ελλείμματα γενικής κυβέρνησης και βγαίνουν στην τράκα κάθε μέρα. Και κυρίως να μην τους συμβαίνουν και τα τρία ανωτέρω κακά της μοίρας τους μαζί.

Επίσης και σημαντικότερο, σε απλή αριθμητική, τόσα χρόνια κανένας Έλληνας πολίτης δεν έχει πληρώσει ούτε μια δραχμή, ούτε ένα ευρώ για το δημόσιο χρέος. Το ελληνικό κράτος δεν έχει πάρει ούτε ένα σεντ από τους φόρους μας και τα λοιπά έσοδα του για να πληρώσει μήτε κεφάλαιο ούτε τόκους.

Ξαναδιάβασε την παραπάνω πρόταση. Πάρε ανάσα. Αν δεν το καταλαβαίνεις παράτα το, πήγαινε απευθείας στην ιστοσελίδα “Ένα εκατομμύριο υπογραφές για την Ευρώπη” όπου μπορείς να γίνεις ο νούμερο 184.496 μετά τον Λαφαζάνη που θα υπογράψει για την διαγραφή του επαχθούς χρέους που καλείται και πάλι να πληρώσει το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Ειδικά εκεί που λέει: “Το μεγαλύτερο μέρος αυτού συνίσταται στην κεφαλαιοποίηση τόκων, που γυρίζουν πολλές δεκαετίες πίσω. Το κεφάλαιο των δανείων, έχει καταβληθεί. ΠΑΝΩΤΟΚΙΑ, δηλαδή”. Αλλιώς αν μείνεις εδώ, θα αναρωτηθείς πότε και ποια ελληνική κυβέρνηση ή Έλληνας πολίτης έχει βάλει από την τσέπη του έστω και ένα ευρώ για να πληρώσει το επαχθές χρέος. Δεν ξέρω για την εποχή του Τρικούπη, αλλά από την χούντα και μετά δεν έχουμε πληρώσει ούτε σεντ. Κουβέντα να γίνεται, πολιτικές καριέρες να χτίζουμε, και να κοροϊδεύουμε το ψεκασμένο πόπολο για 100χιλιάδες θέσεις εργασίας στο δημόσιο, και επαναφορά μισθών με ένα νόμο και ένα άρθρο, ok, αλλά τα δανεικά μας και τους τόκους τους μέχρι σήμερα τους πληρώνει το παγκόσμιο κεφάλαιο. Όχι εμείς.

Το ξαναγράφω, μέχρι και σήμερα, δεν έχουμε πληρώσει ούτε ένα ευρώ από το δημόσιο χρέος, όλες οι πληρωμές είναι με δανεικά, τα οποία κάποια στιγμή στο μέλλον θα τα πληρώναμε…

Εκτός αν οι θεωρητικοί του “773δις έχουμε δώσει στους τοκογλύφους” εννοούν τα 500δις που είχε βάλει από την τσέπη του ο Αρτέμης Σώρρας (ηγέτης!!!) από τις μετοχές της τράπεζας της ανατολής (;;;) αλλά δεν τα μέτρησε καλά στο ταμείο ο σιωνιστής τραπεζικός και του τα φάγανε του καημένου…

Αυτοί που το πλήρωναν ήταν (ναι καλά το καταλάβατε) το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Όσα έχουμε δανειστεί τόσα χρόνια απλά πληρώνονται από τον κάθε κεφαλαιούχο επενδυτή. Απλά κάποια στιγμή που τα παλαιά τζάκια βγάλανε τα κέρατα τους, το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ αντικαταστάθηκε από το συνταξιοδοτικό ταμείο Ισλανδών αστακο-καλλιεργητών, από το σύλλογο θαυμαστών της Marylin Monroe, από το μετοχικό ταμείο στρατόκαβλων Ελλάδας κλπ (που ήθελαν και αυτοί να βγάλουν εύκολα λαλάκια). Αυτοί ήταν οι νέοι επενδυτές και οι αλογοσκούφειοι “άπληστοι χρηματιστές, και οι ανίδεες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων” που έφαγαν τα λαλάκια από τα δομημένα ομόλογα ώστε να καταλήξει και ο μεγάλος ηγέτης στην ιστορική ατάκα “Μου πήρε τρία χρόνια για να καταλάβω ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο επιλογής των διοικήσεων των Ταμείων” (Κ. Καραμανλής, 6/9/2007).

Το ονομαστικό ποσό των 773δις αναδιανεμήθηκε μεταξύ του παγκόσμιου κεφαλαίου, και κάποια στιγμή που τα “κορόιδα” στις αγορές που αγόραζαν ελληνικά χαρτιά υγείας λιγόστεψαν, και ζητούσαν μικρότερους χρόνους αποπληρωμής και μεγαλύτερα επιτόκια (τα δάνεια που πήρε ο Παπαθανασίου το 2009 έπρεπε να πληρωθούν το 2013) και οι τελευταίοι έμειναν με το σκάσιμο της πυραμίδας -όλοι όσοι Έλληνες και ξένοι ομολογιούχοι την έφαγαν με το ελληνικό psi (τα “παγκόσμια καπιταλιστικά κοράκια που μας ρούφαγαν το αίμα’’ δηλαδή σύμφωνα με τους πεφωτισμένους του τσιριζα και των ψεκασμένων χρυσαύγουλων).

Από τότε δεν μας δανείζει κανείς, ούτε Ρώσος ούτε Κινέζος ούτε εξωγήινος, αλλά μόνο οι συνεταίροι μας στην Ε.Ε. με το “τοκογλυφικό” επιτόκιο του 1,4% (πλέον λιγότερο από 1%) και “μέση” λήξη χρέους τα 15,4 χρόνια. Όταν το 2009 επί διακυβέρνησης των γιγάντων Παπαθανασίου και Καραμανλή είχαμε δανειστεί 105δις €(!!!!!!!) αντί για ετήσιο στόχο 42δις και είχαμε μέση λήξη χρέους τα 5,8χρόνια. Αλήθεια τι τρύπες έκλεισαν τα extra 63δις δανεικά εκείνης της χρονιάς, δεν αναρωτιέται κανείς; Το 2009 αντί για στόχο 42δις δανειστήκαμε 105δις.

Απλά εμείς 3 χρόνια προσπαθούμε ματώνοντας, να φέρουμε τα ίσα μας στον προϋπολογισμό μας κρατικά έσοδα-έξοδα, και να χαλάμε για τις ανάγκες μας μόνο αυτά που θα βγάζουμε, αλλά αντί για αυτό ακόμη και σήμερα αναλωνόμαστε σε ιστορίες για επαχθή χρέη, για πανωτόκια, για κουρέματα και για ό,τι άσχετο. Το χρέος δεν μας ενδιαφέρει, δεν έχουμε πληρώσει ούτε σεντ για αυτό τόσα χρόνια, και κανείς δεν μας ζητά να το πληρώσουμε. Το μόνο που μας ζητούν είναι να μην μας δανείζουν για να καλύπτουμε νέα ελλείμματα. Το πότε θα το κουρέψουν δεν μας ενδιαφέρει στην καθημερινότητα μας.

Και ο λόγος που αναλωνόμαστε σε φιλολογικές βλακείες για το χρέος είναι γιατί δεν βιώσαμε να είναι κλειστές οι τράπεζες για 5 ημέρες όπως στην Κύπρο, και τα ΑΤΜ να βγάζουν από μόνο ένα 100ευρω, και γιατί δεν είχαμε χρόνο να βγάζαμε τότε κανένα κομπιουτεράκι και να διαπιστώναμε ότι οι υποσχέσεις για 100χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στο δημόσιο είναι σχεδόν 2,5δις ευρώ νέοι φόροι που κανείς μας δεν έχει να δώσει.

Και ότι επίσης το αιμοσταγές ΚΕΦΑΛΑΙΟ στην Ελλάδα, δηλαδή όσοι από τις 5.681.066 φορολογικές δηλώσεις του 2011 ξεπερνούν ως εισόδημα τις 200χιλιαδες ευρώ πχ, είναι μόλις 4.916 φορολογικές δηλώσεις. Ή ότι στατιστικα το 5,3% των φορολογικών δηλώσεων των συμπολιτών μας, δίνουν το 63,4% των άμεσων φορολογικών εσόδων. Ας συζητήσουμε αν αξίζει το 5,3% να συμμετέχει παραπάνω από 63,4% στα έσοδα, και αν εμείς οι υπόλοιποι 94,7% να δίνουμε κάτι παραπάνω και εμείς ποσοτικά, για να ζούμε ένα (στην πλειοψηφία του) τεράστιο άχρηστο διεφθαρμένο και ανίκανο κράτος που “κλέβει’’ το 55% των εσόδων από κάθε Έλληνα πολίτη. Χαμένα χρήματα που αντί να χρηματοδοτούν νέες και παλαιές θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, χρηματοδοτούν και πολλούς άχρηστους σφραγιδοκράτορες, και 17 (αποσπασμένους) γυμναστές για 8 μαθητές στον Άι-Στράτη, και χιλιάδες 45χρονους συνταξιούχους με μόνη δικαιολογία την αχρηστία “πως να αντεπεξέλθουν οι καημένοι στον ιδιωτικό τομέα μετά από τόσα χρόνια στο δημόσιο”.

Το παιχνίδι αυτό όλοι το έχουμε παίξει, λέγεται “ΜΟΝΟΠΟΛΗ”, και μάλιστα η αλήθεια είναι πως το σύστημα μας εκπαιδεύει από μικρούς ώστε να γίνουμε καλοί σε αυτό. Η αλήθεια βέβαια είναι πως το πραγματικό παγκόσμιο ΠΑΙΧΝΙΔΙ λέγεται “μεγέθυνση’’ (ή ανάπτυξη για τους λιγότερα μυημένους) και οι παίχτες είναι το παγκόσμιο κεφάλαιο φυσικά. Οι χώρες είναι απλώς τα πιόνια και οι πολίτες τα ψηφαλάκια που δίνουν άλλοθι στα πιόνια να ωθούν το παιχνίδι στα μονοπάτια των παιχτών. Η Ελλάδα έτυχε να είναι από τα πιο ευάλωτα και ανεύθυνα πιόνια και όταν οι κανόνες του παιχνιδιού άλλαξαν... ήρθαν τα πάνω κάτω σε μια χώρα που ποτέ δεν είχε σχεδιάσει τίποτα. Υπάρχουν και παραδείγματα άλλων χωρών όπου στην προηγούμενη περίοδο που τα λεφτά τα μάζευες από τα δένδρα δεν τα σπατάλησαν και τα επενδύσανε για τις δύσκολες μέρες σαν τον μέρμηγκα. Οι μέρες του τζίτζικα είναι μετρημένες. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε ως τζίτζικες το μέλλον είναι γνωστό και επίσης γνωστοί είναι και οι εκφραστές του. Αν όμως θέλουμε να γίνουμε μέρμηγκες ας ψάξουμε ποιοι είναι αυτοί που εκφράζουν αυτό το δρόμο και να τους στηρίζουμε με όποιον τρόπο.

Υ.Γ. Τέλος αν θέλουμε να είμαστε μέρμηγκες τότε καλό είναι να προσπαθούμε να άλλαξουμε και το ΠΑΙΧΝΙΔΙ... αλλά αυτή είναι μια εντελώς άλλη συζήτηση!!!

Αρχικό κείμενο http://katalitis.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html















Πιστής Δημήτρης

Αντιπρόερος Ευ.Με.ΣΥΝ - Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

1 σχόλιο :

  1. Έχω κουραστεί από τους ανθρώπους που έχουν εξαπατηθεί επειδή χρειάζονται δάνεια, είμαι η Anita Davids, μια μητέρα που ζει στην Ισπανία με τις δύο κόρες μου, Όπως και εσείς, έχω χάσει τα χρήματά μου σε απατεώνες στο παρελθόν ισχυριζόμενος ότι είμαι δανειστές δανείων μέχρι να εισέλθω στις υπηρεσίες KATHARINE BACALL από έναν φίλο μου, όπου έλαβα το δάνειό μου ύψους $ 150.000,00 δολάρια το οποίο επένδυσα στην επιχείρησή μου. τώρα είμαι ευχαριστημένος με την οικογένειά μου. έτσι θέλω να παροτρύνω όσους αναζητούν ένα εξασφαλισμένο δάνειο για να επικοινωνήσουν με την KATHARINE BACALL μέσω (email: katharinebacallinvestment1@gmail.com
      ) Σας διαβεβαιώνω ότι θα σας βοηθήσουν με το δάνειό σας γρήγορα μέσα σε 48 ώρες Εντάξει .. ευχαριστώ

    ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΝΤΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΤΑ ΕΜΑΣ ΣΤΟ EMAIL: katharinebacallinvestment1@gmail.com ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή