Η αριστερά του 21ου αιώνα.

Τι είναι “αριστερά” σήμερα το 2016; Πως μπορεί κάποιος να την ορίσει; Είναι σίγουρο πως η αριστερά είναι η πολιτική κατεύθυνση που έχει ως προτεραιότητα τον άνθρωπο. Τα σημερινά κινήματα, ή κόμματα, ή σχηματισμοί γενικότερα που αυτοαποκαλούνται αριστερά πόσο “ανθρωπισμό” περιέχουν; Πόση δικαιοσύνη; Πόση αναδιανομή και πρόνοια για τους αδύνατους; Δύσκολα ερωτήματα, εύκολες επιδερμικές απαντήσεις. Όλα δήθεν προβάλουν την ευαισθησία για τον άνθρωπο. Πόσο όμως αυτά που πρεσβεύουν τον βοηθάνε στην ουσία;

Στην σημερινή παγκόσμια κατάσταση που η ελεύθερη αγορά δεν είναι μέρος του όλου αλλά το όλο, πόση επιρροή μπορεί να έχουν θεωρίες και απόψεις “αριστερές” βασισμένες σε οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα του προηγούμενου αιώνα; Σε μια παγκόσμια κοινωνία που έχει έναν δρόμο πλέον (ο οποίος αποδεδειγμένα δουλεύει προς το όφελος του γενικού συνόλου χωρίς να μπαίνω σε ποσοστώσεις) πόση εφαρμογή και βελτίωση μπορούν να φέρουν οι σοσιαλιστικές ιδέες του παρελθόντος;

Και γίνομαι συγκεκριμένος. Η υπερφορολόγηση που είναι η πάγια τακτική του σοσιαλισμού δεν μπορεί να αποφέρει βελτίωση στην ζωή του συνόλου αφού μειώνει την ανταγωνιστικότητα και την εισπραξιμότητα των ίδιων των φόρων. Πλέον υπάρχουν οι τρόποι οι πλούσιοι να διαφύγουν νόμιμα αυτής και απλά να βαρύνονται οι πλέον αδύνατοι.

Το κοινωνικό κράτος και το κράτος πρόνοιας αποδείχθηκε περίτρανα πως δουλεύει καλύτερα σε ανταγωνιστικές πλεονασματικές οικονομίες παρά σε οικονομίες ελλειμματικές λόγω του ανθρωπιστικού δήθεν προσήμου τους που πάλι φέραν βαρίδια πρώτα στους αδύναμους.

Το αυξημένο κράτος που είναι πάγια τακτική του αριστερού χώρου το μόνο που έφερε παγκοσμίως ήταν αδικία, πολίτες 2 κατηγοριών (ή περισσοτέρων) διαφθορά και τελικά έλλειψη της ελευθερίας και δικαιοσύνης στις κοινωνίες εξαιτίας της κατάχρησης εξουσίας των κρατικών λειτουργών έναντι των υπολοίπων. Χώρια που σε όλες τις περιπτώσεις εκφυλίστηκαν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα αναγκαστικά λόγω της αδικίας που συντηρούσαν.

Επομένως σε αντιδιαστολή με την στυγνή οικονομική πολιτική της ελεύθερης αγοράς η αριστερά σήμερα τι έχει να αντιτείνει; Η νέα αριστερά οφείλει να προάγει τον άνθρωπο και την αξιοπρεπή διαβίωσή του. Η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο σημείο να συζητάει πως θα μεταστραφεί η οικονομία ώστε αυτό να μην είναι πλέον ζήτημα για την ανθρωπότητα. Το παράδειγμα τους βασικού εγγυημένου εισοδήματος όπως αυτό εφαρμόζεται σήμερα που μιλάμε στην Λοζάνη της Ελβετίας είναι μέρος αυτού του πειράματος μετασχηματισμού. Τις προηγούμενες ημέρες έγινε το πρώτο βήμα ώστε να απαγκιστρωθεί η επιβίωση των ανθρώπων από την επί πληρωμή εργασία. Το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης να είναι εγγυημένο από την πολιτεία για όλους τους πολίτες χωρίς προϋποθέσεις.

Είναι μια κίνηση που συζητάται και μεθοδεύεται εδώ και πολλά χρόνια και θεωρείται ως η βέλτιστη λύση ώστε να μην καταρρεύσει η ανθρωπότητα από τα αδιέξοδα που παράγει. Ήδη από τον Ιούνιο, αν δεν κάνω λάθος, θα περάσει από την Ελβετική βουλή και οι επόμενοι που προγραμματίζουν να το εφαρμόσουν είναι η Φινλανδία και η επαρχία του Οντάριο στον Καναδά.

Η αριστερά του 21ου αιώνα θα έπρεπε να είναι εκεί, να εστιάσει και να αφήσει τις παλαιολιθικές ιδεολογίες για σοσιαλιστικούς παραδείσους και λύσεις που αποδεδειγμένα απέτυχαν. Ας προσπαθήσει να παίξει και μια φορά επί ίσοις όροις με το καπιταλιστικό σύστημα συνθέτοντας για το καλό των πολιτών και όχι διαιρώντας τους σε φατρίες εικονικές και καθοδηγούμενες.

Για ακόμη μία φορά η Ευρώπη δείχνει τον δρόμο. Η Ευρώπη αν και γερασμένη, η Ε.Ε. αν και κατηγορείται ως νεοφιλελεύθερη, η Ε.Ε. αν και δέχεται πλήγματα στα σπλάχνα της από τους πρόσφυγες είναι αυτή και πάλι που βάζει μπροστά τον άνθρωπο και ορίζει τη νέα εποχή για την ανθρωπότητα. Και όμως ο ευρωσκεπτικισμός βρίσκει πολύ εύφορο έδαφος στις μέρες μας με αρχηγούς συνήθως τα άκρα, είτε δεξιά, είτε αριστερά.

Πιστής Δημήτρης

Αντιπρόερος Ευ.Με.ΣΥΝ - Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.