Στατιστική αποσύνθεση

Ο δρ. Κορώνης Επαμεινώνδας
είναι Ιδρυτικό Μέλος της
Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής
Σύνθεσης (ΕΥΜΕΣΥΝ)
και Τομεάρχης Οικονομικών

Για την υπόθεση Γεωργίου έχουν ειπωθεί όλα. Ένας τεχνοκράτης που αναθεώρησε το έλλειμμα της χώρας, εφαρμόζοντας πιστά την μεθοδολογία ESA95 και τις πρόσφατες αναθεωρήσεις της, ταλαιπωρείται δικαστικά επειδή έκανε την δουλειά του. Επωμίζεται όμως και ένα δυσθεώρητο φορτίο ευθύνης αν διαβάσουμε τα λόγια πρώην αξιωματούχων, δεξιών και αριστερών. Έβαλε την χώρα στο μνημόνιο, οδήγησε το 2011 στην λήψη συμπληρωματικών μέτρων, εξέτρεψε το σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση. Όλα αυτά με μια βάση δεδομένων.

Αλλά και πρώην πρωθυπουργός, σε μια από τις σπάνιες δημόσιες συνεντεύξεις του εξηγεί μετά από 13 χρόνια τον τρόπο καταλογισμού των αμυντικών δαπανών. Ο Προβόπουλος «παίζει» με τις λέξεις όταν μιλά για το μετρημένο χρέος του 2009. Τα όρια στατιστικής, πολιτικής και δικαιοσύνης έχουν παραμορφωθεί επικίνδυνα επιτρέποντας στον κάθε πολιτικό, δικαστή και πολίτη να διατηρεί ακέραιες τις προσωπικές του πεποιθήσεις όταν δεν επικυρώνονται από τα στοιχεία.

Μετρώντας την ανεργία στην χώρα προσκρούει κανείς σε αρκετές πηγές πληροφορίας, από τον ΟΑΕΔ μέχρι την ΕΡΓΑΝΗ. Ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών ήταν και μάλλον είναι ακόμα πειραγμένος και πρόσφατα η κυβέρνηση καυχήθηκε ότι αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός ιδρύσεων επιχειρήσεων. Ξέχασε να μετρήσει και όσες είναι σε πρακτική αδράνεια αδυνατώντας ακόμα και να εκκαθαριστούν και να κλείσουν. Όταν οι Έλληνες μαθητές κατατάχθηκαν στα χαμηλά επίπεδα στις γνώσεις μαθηματικών, εμφανίσαμε από το ημίψηλο καπέλο δικά μας νούμερα, πιο βολικά. Η αποτίμηση των γεωργικών καταστροφών την χρονιά Χατζηγάκη ξεπέρασε την ζημιά στην κτηνοτροφία στην πυρόπληκτη Αυστραλία.

Ο βασικός μας προβληματισμός εδώ δεν αφορά το πρόσωπο του Γεωργίου αλλά την αδυναμία συνεννόησης και συμφωνίας ολόκληρου του πολιτικού φάσματος απέναντι στην λογική και την μεθοδολογία των αριθμών. Πόσο δύσκολο είναι να θεμελιωθεί μια «κοινή» γραμμή σε θέματα μέτρησης και αξιολόγησης; Ή καλύτερα να γίνει αποδεκτή η διεθνώς εφαρμοσμένη μεθοδολογία;

Δεν περιμένει κανείς από το πελατειακό κοκκινομπλέ σύστημα να αποκτήσει ξαφνικά μια σύγχρονη αντίληψη στην διαχείριση των αριθμών. Όμως μια βασική συνεννόηση, διάλογος και σύνθεση στα βασικά δεδομένα με τα οποία πορευόμαστε ως χώρα είναι πρακτικά και συμβολικά αναγκαία. Η θωράκιση όσων υπηρετούν με επιστημονική εγκυρότητα το κράτος βασική προϋπόθεση για να γλιτώσουμε την ολοκληρωτική αποσύνθεση.