Παρασκευή, Ιουλίου 1

To "Leave" ήταν απαραίτητο

Και όμως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Βρετανία ήταν καλό για όλη την Ευρώπη. Η Ε.Ε. πολλά χρόνια τώρα κρύβει τους σκελετούς και τα προβλήματά της κάτω από το χαλί. Θυμίζει λίγο από Ελλάδα που κρύβεται πίσω από την μύτη της για να μην αλλάξει. Έτσι και η Ευρωζώνη.

Υπήρχαν πολλά σημάδια με κυριότερο το δικό μας δημοψήφισμα στο οποίο κανείς δεν έδωσε σημασία γιατί έγινε από τυχοδιώκτες, εν μέσω συναισθηματικών συγκυριών και φυσικά με ένα εντελώς γελοίο ερώτημα το οποίο είχε πολλές ερμηνείες. Και καλά έκαναν αφού ούτε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν το πήρε υπόψιν του.

Αυτό της Αγγλίας όμως πόνεσε και τράβηξε το χαλί. Πετάχτηκαν οι σκελετοί από το παρελθόν στην μορφή των εθνικιστικών κινημάτων, ακούστηκαν βροντερά οι αποσχιστικές φωνές σε όλη την Ευρωπαϊκή επικράτεια, ξεβράστηκαν στην επιφάνεια τα οικονομικά αδιέξοδα της μέχρι σήμερα “πολιτικής” της Ευρωζώνης. Σε όλα αυτά σημαντικό μέρος ευθύνης έχει η ίδια η Μ. Βρετανία αφού αποτελούσε τροχοπέδη για την ολοκλήρωση της Ε.Ε. Ανέκαθεν ήταν με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω. Απολάμβανε προνομίων και πλεονεκτημάτων, συνεισφέροντας φυσικά, αλλά δεν ήταν ίσα με τα άλλα μέλη. Αν η Ε.Ε. έπρεπε να προχωρήσει προς την ολοκλήρωση ενοποίησης μια τέτοια Βρετανία θα ήταν εμπόδιο.

Το BREXIT δημιούργησε τις καλύτερες και φυσικά τις πιο επικίνδυνες προϋποθέσεις για την ουσιαστική ενοποίηση. Με ή χωρίς το Η.Β. η Ευρώπη έχει μία επιτυχημένη κατεύθυνση και αυτή είναι η επιδιόρθωση και η ουσιαστική ενοποίηση της Ευρωζώνης. Αν η Γερμανία που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι συνεχίσει την μοναχική πορεία της συρρικνώνοντας την Ε.Ε. τότε αυτή θα είναι μια μεγαλύτερη Γερμανία και όχι μια ενωμένη Ευρώπη.

Η φυγή και η απομόνωση δεν είναι ο δρόμος για τον 21 αιώνα. Ξέρουμε πολύ καλά που οδηγεί. Ο πλανήτης ολοένα "μικραίνει" ενώ οι πολιτισμοί περιπλέκονται όσο πότε άλλοτε στην γνωστή ανθρωπινή ιστορία. Όλα σχεδόν τα κράτη δραστηριοποιούνται σε συνθέσεις οικονομικές, εμπορικές, αμυντικές κα. Οι συνθέσεις είναι αναπόφευκτες για την βελτίωση. Και όμως οι άνθρωποι στο δήθεν πιο πολιτισμένο κομμάτι του πλανήτη κυριεύονται ξανά από φόβο για το άγνωστο, το καινούριο που θα βρούνε στο σκαλοπάτι που μόλις κοντεύουν να ανέβουν.

Όλος ο πλανήτης, μετασχηματίζεται καθημερινά και με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς. Πολλοί θέλουν να το βλέπουν σαν ένα μεγάλο σορτάρισμα. Εγώ το βλέπω σαν μια μεγάλη ευκαιρία. Ενωμένοι μπορούμε να το βελτιώσουμε, ποτέ όμως φτιάχνοντας ξανά πόλεις- κράτη που δε θα μιλάει ο ένας με τον άλλο. Δεν πρέπει να αφήσουμε να κυριαρχήσουν ξανά αυτοί που δεν είναι ικανοί για την αναβάθμιση του πολιτισμού μας. Δεν πρέπει επίσης, να αφήσουμε να φέρουν μεγαλύτερη καταστροφή οι δήθεν ικανοί οι οποίοι συνήθως βιάζονται και ονειρεύονται ουτοπικούς παραδείσους χωρίς κανέναν ρεαλισμό.

Πολύ σύντομα δε θα μπορούν να υπάρχουν σύνορα, φυλές, κράτη. Θα υπάρχουν μόνο πολιτισμοί και ένα αναμεμειγμένο DNA. Ακριβώς όπως προστάζουν οι συμπαντικοί νόμοι.














Πιστής Δημήτρης
Αντιπρόερος Ευ.Με.ΣΥΝ - Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου