Μονόδρομος τα...αυτονόητα....

Γιατί, αν δεν είναι αυτονόητα, η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, ο έλεγχος των διακριτών εξουσιών κι η πρόβλεψη ο νόμος να ισχύει για όλους......τότε πώς είναι δυνατόν μια ευρωπαϊκή χώρα να περιμένει τη μοναδική λύση για να βγει απ το τέλμα, που είναι φυσικά η ανάπτυξη;

Η τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα, δυστυχώς δεν αποτυπώνεται μόνο στη δυσκολία ν’ ανταπεξέλθουν οι πολίτες στις καθημερινές υποχρεώσεις αλλά κυρίως στη διάλυση που διαπιστώνεται, σε κάθε δομικό στοιχείο ενός οργανωμένου κράτους που στοιχειωδώς, θεωρείται δεδομένο ότι αποτελεί προϋπόθεση ύπαρξης και λειτουργίας.

Η παροιμιώδης αδράνεια κι αδιαφορία των πολιτών, δεν είναι εντελώς ανεξήγητη αφού πλέον είναι τόσα πολλά και τόσο σημαντικά αυτά που επιβάλλεται να διορθωθούν, που δεν ξέρει κανείς από που να πιάσει να ξετυλίγει το νήμα...

Ωρίμασαν οι συνθήκες κι ήρθε η ώρα επιτέλους, ίσως αργήσαμε κιόλας, όπως αρκετοί πιστεύουμε, να πάρουν τα ηνία των αποφάσεων οι πολίτες αυτής της ρημαγμένης από λάθη επί λαθών χώρας. Κι είναι γνωστό ότι στις πολιτισμένες χώρες αυτό σημαίνει οργάνωση, ενημέρωση και στη συνέχεια να κληθούν όλα τα κόμματα της βουλής να καθίσουν σε ένα κοινό τραπέζι για ν’ ανταλλάξουν συμπεράσματα, αποφάσεις κι ευθύνες αφού ακούσουν όμως πρώτα τι έχουν να πουν οι πολίτες...

Το αυτονόητο λοιπόν, αυτό χρειάζεται οργάνωση και σχεδιασμό από μια ομάδα ανθρώπων που αποφάσισαν να διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, που είναι ελάχιστος αφού βρίσκονται σε ηλικίες παραγωγικές και βιοπορίζονται απ’ τα επαγγέλματά τους, στη δύσκολη ελληνική πραγματικότητα. Πρώτο βήμα, η ενημέρωση, η υπενθύμιση καλύτερα, των αυτονόητων, που φαίνεται να τα έχουμε ξεχάσει στην Ελλάδα των προβλημάτων και των αδιεξόδων.

Ενημέρωση, υπενθύμιση, συνοπτική μεταλαμπάδευση των θέσεων που αφορούν το παρόν και κυρίως τον σχεδιασμό του μέλλοντος, μιας ευρωπαϊκής χώρας που η θέση της είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάποια βασικά πράγματα τα έχουμε ξεχάσει τελείως και θεωρούμε δεδομένο ότι οι κυβερνώντες, πρώην νυν κι επόμενοι, τα έχουν προ οφθαλμού και πάντως περιλαμβάνονται στα στοιχεία που βάσισαν τον σχεδιασμό τους για τη χώρα.

Μόνο που η πικρή διαπίστωση που επαναλαμβάνεται τελευταία, είναι ότι κάθε άλλο παρά θεωρούν δεδομένα πλέον όλα αυτά που κάποιοι πάλεψαν πολύ στο παρελθόν για να επιτευχθούν κι ο ελληνικός λαός τα πανηγύρισε τουλάχιστον με τη θέρμη που άξιζαν!

Η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αποτελεί μονόδρομο, όσο δύσκολη κι αν έχει καταστεί λόγω τεράστιων λαθών και παραλείψεων αλλά και λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης πλέον, απ’ τους ευρωπαίους εταίρους μας, σε κείνους που στέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν.

Είναι τουλάχιστον άδικο για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, να κατηγορούμε για όλα τα δεινά μας πάντα κάποιους άλλους, στην προκειμένη περίπτωση όλους αυτούς που μας δανείζουν για να υπάρχουμε πλέον ως κράτος, αντί να παραδεχτούμε ότι όσους κι αν μας δώσουν ως επιλογή για κυβερνήτες, τις περισσότερες φορές θα επιλέξουμε τους πλέον ακατάλληλους… Μόνο που αυτή η πολυτέλεια ανήκει πλέον στο παρελθόν, δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα λάθη αφού έπρεπε χθες να έχουμε τελειώσει με όλα αυτά που για μια φορά ακόμη βρίσκονται απειλητικά μπροστά μας… απειλητικότερα από ποτέ…

Πολλοί εκ των συμπολιτών μας αδιαφορούν για λόγους που μάλλον αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής έρευνας αφού εξήγηση δε βρίσκεται. Κάποιοι όμως, πολλοί ελπίζουμε και θεωρούμε, ψάχνουν να βρουν έναν τρόπο να δράσουν ώστε ν’ αποτραπεί η καταστροφή και κυρίως να διοχετευθεί με ορθό και πολιτισμένο τρόπο, στους κυβερνώντες, η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, τη διατήρηση του αυτονόητου δηλαδή…
Αυτή τη διέξοδο, αυτή την ευκαιρία δίνουμε εμείς που ξεκινήσαμε την Ευρωπαϊκή Μεταρρυθμιστική Σύνθεση, σε όσους θέλουν επιτέλους να σηκωθούν απ’ τον καναπέ και να κάνουν κάτι που θα φέρει αποτέλεσμα, προστατεύοντας τα αυτονόητα απ’ τον παραλογισμό της δοκιμής και του άγνωστου που μας οδηγεί ήδη στην πλήρη διάλυση.

Αυτονόητες για μας οι δέκα αρχές που αποτελούν τον πυλώνα στήριξης του ΕΥΜΕΣΥΝ:

ΘΕΣΗ Ι:Πάνω από όλα, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα…
ΘΕΣΗ ΙΙ. Οι Εξουσίες πρέπει να είναι διακριτές και ελεγχόμενες…
ΘΕΣΗ ΙΙΙ. Ο Νόμος δεν μπορεί να είναι επιλεκτικός…
ΘΕΣΗ IV. Η Ελλάδα είναι και θα παραμένει ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης...
ΘΕΣΗ V. Η Ανταγωνιστική Ανάπτυξη είναι μονόδρομος για την έξοδο της Κοινωνίας μας από την Κρίση…
ΘΕΣΗ VI. Η Παραγωγική Εργασία είναι το μοναδικό υγιές θεμέλιο της Ευημερίας και της Προόδου της Κοινωνίας μας…
ΘΕΣΗ VII. Η Παιδεία και η Γνώση πρέπει να είναι η «αιχμή του δόρατος» της Κοινωνίας μας, για ένα καλύτερο μέλλον…
ΘΕΣΗ VIIΙ. Η σχέση της Κοινωνίας μας με το Φυσικό Περιβάλλον πρέπει να επαναπροσδιορισθεί τάχιστα…
ΘΕΣΗ ΙΧ. Η Περιφερειακή και η Τοπική Ανάπτυξη πρέπει να είναι ευθύνη και έργο των τοπικών κοινωνιών…
ΘΕΣΗ Χ. Χωρίς την συστηματική εμπέδωση μιας Κουλτούρας Διακομματικής Συνεργασίας το πολιτικό μας σύστημα δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει τα αδιέξοδα του και να εκσυγχρονιστεί αποτελεσματικά….

Όσο περισσότεροι , τόσο καλύτερα! Όσο πιο αποφασιστικοί, τόσο πιο εύκολα θα φέρουμε τα κόμματα στο τραπέζι διαλόγου. Όσο πιο ενημερωμένοι τόσο πιο Συνθετικοί για το καλό της ελληνικής κοινωνίας.

Αλεξάνδρα Γρηγορίου

Ιδρυτικό Μέλος ΕΥ.ΜΕ.ΣΥΝ. - Τομεάρχης Επικοινωνίας & ΜΜΕ